Valstybines laidotuves

Van de bombastische bekendmaking van zijn overlijden door omroepers, in kranten en op aanplakbiljetten, via de eindeloze stoet rouwende mensen die hun ‘rode tsaar’ snikkend een laatste eer komen bewijzen, tot de ceremoniële bijzetting in het mausoleum: vier dagen lang wordt elke fase van de plechtigheden rond de begrafenis van Jozef Stalin in maart 1953 geobserveerd. In de traditie van zijn films over de erfenis van de Sovjet-Unie put Sergej Loznitsa uit bestaand materiaal. De vaak niet eerder vertoonde beelden zijn veelal in kleur, waarbij het Kremlinrood van de bloemen, linten en vlaggen indringend afsteekt tegen de achtergrond van besneeuwde straten, grijs geklede mensen en grauwe fabrieken: ook op afstand van Moskou leggen arbeiders het werk stil om hun partijleider te gedenken. Een ronduit grotesk gebeuren – waar de regisseur nog meer recht aan doet met de feitelijke, historische informatie op het einde – dat pijnlijk aantoont hoe absurd de beleving van leven en dood is in een tiranniek regime, gebaseerd op een persoonlijkheidscultus. (International Documentary Film Festival Amsterdam)