199 kleine Helden: Miral aus Palästina

Haar dribbeltechniek is zo goed en ze is zo snel met de bal, dat zelfs de jongens met de elfjarige Miral willen voetballen op straat. Het stoere meisje met deboxer braids (een manier van haarvlechten) wil niets liever. De Palestijnse woont met haar familie op de Westelijke Jordaanoever, waar een hoge muur hen afscheidt van Israël. Ja, dat voelt soms alsof je in een gevangenis leeft, maar gelukkig kun je die muur ook gebruiken om er ballen tegenaan te trappen. Miral vertelt openhartig en vol enthousiasme over haar leven onder deze vaak lastige, soms zelfs gevaarlijke omstandigheden. Het meisje is zich, jong als ze is, zeer bewust van de situatie waarin ze zich bevindt. Toch staat haar leven vooral in het teken van voetbal. We zien haar in huis de bal aan de voet houden, op straat dribbelen en scoren tijdens een potje voetbal op school. Tussendoor vertelt ze over haar familie, levenslust en dromen, maar ook over religiekwesties en natuurlijk het leukste balspel ooit. Haar grootste droom? Profvoetballer worden in het nationale team. (International Documentary Film Festival Amsterdam)