Separation, Vivid Dreams

Voor het eerst in zeventien jaar bezoekt kunstenaar Bojana Radulović haar ouderlijk huis in Montenegro. Het traditionele, lage huis staat er vervallen bij en de tuin ziet er verwaarloosd uit. Binnen wordt het zicht belemmerd door het plastic dat de meubels omhult als halftransparante sluiers. Radulović verkent de omgeving van het huis in alle vier de windrichtingen van haar mentale kompas. In het oosten ligt Bosnië, dat nog steeds de wonden van de Balkanoorlogen likt. Het westen staat voor de NAVO en Europa. In het noorden ligt een nieuwe consumptiemaatschappij en in het zuiden alle herinneringen aan het vroegere Joegoslavië. In een poëtische cadans zoekt Radulović met beelden en woorden naar wat het betekent om een huis te hebben, maar toch ontheemd te zijn. Ze zit ingeklemd tussen het verleden van de burgeroorlog en de toekomst, die weinig voorspoed belooft. Het huis dat vroeger een ankerpunt was, is nu speelbal van internationale ontwikkelingen en staatkundige veranderingen. (International Documentary Film Festival Amsterdam)