Samenvattingen(1)
Net de vijftig gepasseerd, media vita zogezegd, kijkt João Pedro Rodrigues terug op zijn leven tot nu toe. De Portugese filmmaker vraagt zich af hoe hij is gekomen waar hij nu is, en welke personen en ervaringen zijn visie en werkwijze hebben gevormd. Onder andere zijn vroege carrière als een van de eerste openlijk homoseksuele regisseurs in zijn land komt aan bod, evenals zijn relatie met de Mozambikaanse scenarioschrijver João Rui Guerra da Mata. In dit lyrische zelfportret vermengt Rodrigues homemovies met flarden uit eigen films en impressionistische beelden die vergezeld gaan van een associatieve gedachtestroom. De jaarlijkse trek van de monarchvlinder van Canada naar de overwinteringsplaats in Mexico fungeert als metafoor voor de heen en weer fladderende, maar doelbewuste associaties. Bovendien kijkt Rodrigues zowel achter- als vooruit. De begraafplaats waar schrijvers Henry David Thoreau en Nathaniel Hawthorne begraven liggen, symboliseert Rodrigues' inspiratiebronnen, maar ook zijn eigen einde: het zelf gereduceerd worden tot inspirator. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)Galerie (1)
Frankrijk
