Making Venus

Sydney, september 1997. Neven Jason en Julian, allebei 25 jaar oud en producent, bereiden zich voor op de opnames van hun eerste low budget lange speelfilm, The Venus Factory. Het is een komedie over een pornoster die een serieuze acteercarrière ambieert. Voor de regie hebben ze Glenn Fraser aangetrokken, een prijswinnende korte filmmaker, die eveneens voor het eerst een lange speelfilm draait. ‘Denk groot’ is het motto van de neven, die een budget van $ 100.000 hebben verzameld onder vrienden en familie. Making Venus is een pijnlijk humoristisch verslag van wat er, ondanks alle goede voornemens, allemaal mis kan gaan tijdens een filmproductie. Draaidagen beginnen met een onaf script. Er zijn problemen met vergunningen en geld. Het testpubliek is niet enthousiast. Het lukt niet om een distributeur te vinden. Er moet een script-editor aan te pas komen. De komedie wordt omgebouwd tot romantisch drama met een andere regisseur. De titel wordt veranderd en de film verliest zijn identiteit. Uiteindelijk monteren de producenten er zelf weer een komedie van, maar geen van beide regisseurs wil er nog zijn naam aan verbinden. Vijf jaar en vele hoofdbrekens later bedragen de totale kosten $ 1.104.000, en is de film door alle Australische distributeurs afgewezen, met ruzies en schulden tot gevolg. De documentaire is een ‘making of’ met een hoofdzakelijk observerende inslag en af en toe een paar vragen aan de hoofdrolspelers. Zwarte tableaus met witte letters geven regelmatig een overzicht van de totale kosten en de voortgang van het project. (International Documentary Film Festival Amsterdam)