Samenvattingen(1)
Wachten, eindeloos wachten – dat is wat veel van de mensen doen die Chantal Akerman hier filmt. Op straat, in de kou,op een station, in de sneeuw, berustend en geduldig. Het is een van de overblijfselen van de Sovjet-Unie die zij in beeld wilde vangen voordat het te laat was, zoals ze zelf zei. Deze film, die Akerman zelf een “documentaire op de rand van fictie” noemde, maakte ze kort na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Ze reisde van Oost-Duitsland via Polen naar Moskou en filmde wat haar raakte. Daarbij wisselt ze lange, langzaam bewegende tracking shots van zowel het platteland als de stad af met statische beelden van mensen in hun huiskamer of keuken. Zonder dialogen, zonder commentaar. Het is een beeldverslag van Oost-Europa voordat de vrije markt de maatschappij ingrijpend veranderde. Een veranderende wereld met bijbehorende onzekerheden, waarin de tijd lijkt te hebben stilgestaan en die langzaam weer in beweging komt. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)