António Um Dois Três

António wordt het huis uitgezet door zijn vader, nadat hij per anonieme brief heeft vernomen dat zijn zoon al een jaar lang niet op school is gesignaleerd. Als António onderdak zoekt bij zijn ex-vriendin, ontmoet hij daar een Braziliaanse kamerhuurster. Aan haar biecht hij op de brief zelf te hebben geschreven; de gevolgen ervan leverden hem het voorwendsel om terug te keren naar het appartement waaraan hij zulke gelukkige herinneringen bewaart. In deze frisse en humoristische drieakter, waarin de alledaagse en de gefantaseerde werkelijkheid vloeiend in elkaar overgaan en elkaar over en weer beïnvloeden, zien we António achtereenvolgens als een gesjeesde student elektrotechniek, als theatertechnicus en als regisseur van een theaterproductie. Door de vertelling heen levert Dostojevski’s novelle Witte nachten de blauwdruk voor de beproevingen waarmee een groepje twintigers in Lissabon moet leren omgaan: eenzaamheid in de grote stad, geldgebrek en verloren liefdes. (International Film Festival Rotterdam)