Samenvattingen(1)
Regisseur Erich Langjahr volgt een aantal van de laatst overgebleven schaapherders in Zwitserland, op de drempel van het derde millennium. Hoe blijft een van de oudste menselijke bestaansvormen overeind in de moderne tijd? In een kalm tempo toont hij de herder, zijn schapen, zijn honden, zijn ezels. Ze trekken door besneeuwde velden, bewandelen bergpassen en steken autowegen over. De zorg voor de schapen gaat het hele jaar door en het bestaan van de herders is fysiek zwaar. Ze verblijven buiten of in kleine hutjes en caravans – vaak op plekken die met de auto niet bereikbaar zijn. Tijdens de lange periodes waarin zij van huis zijn, breiden hun families zich uit en worden hun kinderen groot. Toch zouden ze niet anders willen; het is een bewuste levenskeuze om herder te zijn. Een van hen brengt het als volgt onder woorden: “Ik kan gewoon niet stilzitten. Zolang mijn gezondheid het toelaat, zal ik onderweg zijn. Waar ik ook ter wereld ben, ik wil altijd onderweg zijn.” (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)