Samenvattingen(1)
De ex-Joegoslavische cultband Laibach heeft sinds haar oprichting meer dan 35 jaar geleden al veel stof doen opwaaien. Niet alleen de muziek, met onder meer beruchte covers van 'Sympathy for the Devil' van de Rollings Stones, 'Live Is Life' van Opus en 'One Vision' van Queen, maar ook de opvallende beeldtaal waar de band zich van bedient en waarin elementen uit militaire en industriële films en kleding worden gebruikt, roepen zowel bewondering als afkeer op. De band werd zelfs geassocieerd met het nazisme. Ironisch genoeg krijgt Laibach een uitnodiging uit Noord-Korea om te spelen bij de festiviteiten rond Onafhankelijkheidsdag in de hoofdstad Pyongyang. De film volgt de bandleden, hun entourage en kunstenaar/concertorganisator Morten Traavik (tevens coregisseur van de film) vanaf de dag van aankomst tot aan het concert, afgewisseld met oudere videoclips en nieuwsitems. De voorbereidingen verlopen moeizaam door gebrekkige technische voorzieningen, schier onoverbrugbare culturele verschillen en de voortdurende bemoeienis van de censors. Ondertussen lopen de internationale spanningen op als propagandaluidsprekers worden opgesteld aan de grens met Zuid-Korea. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)