La obra del siglo

De Electro-Nuclear City was ooit deel van een ambitieuze Russisch-Cubaanse onderneming om in Juragua de eerste kerncentrale van de Caraïben te bouwen. Maar met de val van de Sovjet-Unie kwam alles hier tot totale stilstand. Decennia later is het ‘project van de eeuw’, zoals het genoemd werd, nog altijd onafgemaakt en torent de enorme koepel als een totempaal boven de troosteloze woonkazernes uit. Carlos Quintela situeerde zijn tweede speelfilm op deze fascinerende plaats, waar de arbeiders destijds gehuisvest werden. La obra del siglo is gelardeerd met fraai en uniek archiefmateriaal van de Cubaanse televisie, dat een rooskleuriger en strijdbaarder beeld geeft van de stand van zaken, draagt het bij aan de sociaal-realistische sfeer, die geleidelijk plaatsmaakt voor een surreële, soms absurdistische beklemming.
Mannen van de bestrijdingsdienst tegen de denguemug komen om een appartement te spuiten. Daar wonen drie Cubaanse mannen - zoon Leo, vader Rafael, grootvader Otto - die door omstandigheden gedwongen zijn samen te wonen. Het gaat hen moeizaam af; Otto is geobsedeerd door zijn schamele materiële bezittingen, Rafael is werkloos zonder uitzicht op werk sinds de bouw van de kerncentrale werd stilgelegd, Leo is weer terug omdat zijn vriendin het uitmaakte. Op televisie zien ze de aankomst van de Cubaanse delegatie op de Olympische Spelen in Londen. De grootvader heeft een goudvis, Benjamin, de enige die wel onder water kan ademen. (International Film Festival Rotterdam)