Regie:
Glen MorganCamera:
Robert McLachlanMuziek:
Shirley WalkerActeurs:
Crispin Glover, David Parker, Laura Harring, Kristen Cloke, Jackie Burroughs, R. Lee Ermey, Ty Olsson, Ashlyn Gere, Laara SadiqSamenvattingen(1)
Het leven van de dertigjarige Willard Stiles (Crispin Glover) is één grote val geworden. Hij wordt achtervolgd door de geest van zijn overleden vader, daarbij stikt hij door het psychologische koord dat hem bij zijn moeder en hun zelden deftig huis houdt. Willard is helemaal niet in staat om contact te maken met de mensen rondom hem. Hij werkt in een kantoor van Martin Stiles Manufacturing. De enige reden dat hij een job heeft, is dat zijn overleden vader een overeenkomst heeft gesloten met zijn vennoot Frank Martin (R. Lee Ermey). Hij laat dan ook Willard elke dag aan deze last herinneren. Maar Willard doet een akelige ontdekking: hij deelt een sterke band met de ratten die in zijn kelder wonen. Ineens heeft Willard vrienden... honderden. De mooie interim Cathryn (Laura Harring), binnengebracht door meneer Martin om Willard zijn onbekwaamheid te dekken, helpt hem een handje. Maar zelfs wanneer ze de plaats inneemt van Socrates, Ben en de rest van het legioen van ratten die de kelder van de familie Stiles onveilig maken, blijkt dat Willard niet in staat is de ratten te doden. (Paradiso Filmed Entertainment)
(meer)Recensie (2)
The best bit are the opening credits which look like illustrations by McKeen. Then the quality rises again with the scene with the “kitty cat" in the house, nicely underscored with a wonderfully melancholic song. Too bad that Ben is rather unfairly sidelined by emphasis on Glover. I haven’t seen such a charismatic and likeable anti-hero in a long time!
()
Willard is a neurotic, solitary oddball who spends all his free time locked in an old house with an equally strange mother and a bunch of rats in the basement, who keep him company and replace human contact. The relationship between the animals and Willard evolves into something deeper but unhealthy. Willard's efforts as a rat-catcher cannot be denied. Crispin Glover overacts just like his boss or mother. The camera delves into the dark corners of the house, lighting, editing, music, and subtitles, all in service of creating an atmosphere, which the film does have, but despite all this, the film overall doesn't work and gets only halfway there. It lacks a story, exaggeration, and ultimately someone the viewer could sympathize with and identify with. Willard is simply annoying and the viewer eventually wishes for his deserved fate. Overall impression: 40%.
()