Io sto con la sposa

Ongebruikelijke roadmovie: een Palestijnse dichter en een Italiaanse journalist besluiten vijf Syrische en Palestijnse vluchtelingen over land naar Zweden te brengen, ook al hangt hen een mogelijke veroordeling voor mensensmokkel boven het hoofd. De motivatie van de helpers is dat ze willen laten zien dat er ook een ander, behulpzaam Europa bestaat, dat wel oog heeft voor de motieven en dromen van vluchtelingen. De onderneming begint vrolijk: de groep zet een trouwerij in scène om zo de mogelijke controleposten tussen Milaan en Malmö om de tuin te leiden. Op het bergpad tussen Italië en Frankrijk knoopt de bruid de witte jurk om haar heupen. Geholpen door diverse vrienden vordert de groep noordwaarts. De handheld camera’s registreren de emoties. Tijdens de tocht komen herinneringen los aan een levensgevaarlijke reis naar Lampedusa, aan de oorlog in het thuisland, aan omgekomen vrienden. De makers stellen dat de film niet meer laat zien dan “wat er plaatsvond op de weg van Milaan naar Stockholm tussen 14 en 18 november 2013”. Maar de kijker weet allengs beter, leeft mee met het oprekken van de grenzen van barmhartigheid in Fort Europa en duimt voor een betere toekomst voor het rappende jochie dat al zoveel heeft meegemaakt. (International Documentary Film Festival Amsterdam)