El futuro

Het speelfilmdebuut van López Carrasco speelt zich af op een feest in 1982 op de verkiezingsavond die Felipe González de absolute meerderheid zou geven. We horen een radioverslag waar de leider van de socialisten zijn plannen voor de toekomst aankondigt: verdediging van de (nog verse) democratie, het overwinnen van de economische crisis en het versterken van de eenheid van Spanje.
Op het feest, dat, zoals El Pais het uitdrukte, 'zo oneindig duurde dat dertig jaar voorbij was toen het weer dag werd', praten twintigers, dertigers, geanimeerd over relaties, drugs, horoscopen, ETA, et cetera. Ondertussen klinkt übercoole Spaanse new wave.
López Carrasco (32) begon aan El futuro toen door de crisis en de bezuinigingen in Spanje alle plannen, initiatieven en ideeën die hij had op een dood spoor belandden. De film werd dan ook gedraaid zonder veel budget - maar wel op passend 16mm, dat deze utopische, revolutionaire én nostalgische re-enactment mede zijn kracht en authenticiteit geeft. (International Film Festival Rotterdam)