Mančestr Junajted ot Sviščov

De Bulgaarse bouwvakker Levidzhov droomde er ooit van om een groot voetballer te worden. Toen dat niet lukte, probeerde hij te excelleren als scheidsrechter. Toen ook die ambitie vergeefs bleek, beproefde hij zijn geluk als coach van kinderelftallen. Helaas, ook daar lag zijn toekomst niet. Het is vele jaren later; Zdravkov Levidzhov heeft inmiddels iets ontdekt waarin hij wel uitblinkt: supporter zijn. Hij laat als beroep zelfs 'fan' op zijn visitekaartje drukken, net als zijn (nieuwe) naam: Manchester United. De voetbalclub is zijn lust en leven, zoals ook zijn kleding en woning illustreren. Hij is er bescheiden onder: "Manchester United choose me to be their fan." De poes heet Beckham. De succesvolle club moet het moedeloze bestaan van de Bulgaar compenseren. Zijn gefnuikte ambities lopen parallel aan de dito dromen van het post-communistische land, waarin geen 'economische vrijheid' heerst. Vooral uit conversaties met vrienden rijst het beeld van hedendaags Bulgarije dat worstelt met zijn communistische verleden en onzekere toekomst. Teleurstelling overheerst en leidt tot prachtige scènes, zoals die waarin de groep vrienden met bier en sigaretten op een ponton doelloos de rivier afzakt. Oftewel: hoe desillusies hen naar een plaatsvervangende realiteit hebben verdreven. (International Documentary Film Festival Amsterdam)