Un voyageur

Autobiografische documentaire van de beroemde filmmaker Marcel Ophüls (1927). Zijn persoonlijke verhalen, vaak verteld op de locatie waar ze zich ooit echt afspeelden, zijn soepel tot één doorlopend, chronologisch verhaal gemonteerd en worden geïllustreerd met archiefmateriaal en filmfragmenten uit werk van hemzelf en anderen. Met zijn theatrale wijze van spreken, vol betekenisvol fluisteren en dramatische nadruk, neemt Ophüls de kijker aan de hand door zijn persoonlijke leven en langs de westerse filmgeschiedenis (en indirect de politieke geschiedenis) van de afgelopen eeuw. Van zijn eerste herinneringen aan een filmset van zijn vader (de even beroemde filmmaker Max Ophüls, geboren Oppenheimer, 1902-1957) via zijn ervaringen in de Tweede Wereldoorlog tot de hoogtepunten uit zijn eigen oeuvre, waaronder documentairemeesterwerken Le chagrin et la pitié (1969, Oscar-nominatie) en Hôtel Terminus (1988, Oscar en Speciale Juryprijs IDFA). Ophüls haalt graag herinneringen op, met onder anderen actrice Jeanne Moreau en regisseur Costa-Gavras, en vertelt trots over zijn films en contacten met beroemdheden, onder wie Stanley Kubrick, van wie hij een brief voorleest, en Marlene Dietrich, die hem meenam naar een lesbische club. Op deze manier geeft hij gehoor aan François Truffauts verzoek om zijn mémoires vast te leggen. (International Documentary Film Festival Amsterdam)