Samenvattingen(1)
Vanaf het begin van de opstand in Bahrein op 14 februari 2011 werden meer dan zeventig mensen gedood tijdens demonstraties, in gevangenschap, of omdat een dorp werd aangevallen door de politie. Dat is veel voor een klein land met een bevolking van 600 duizend. De mensen uit Bahrein eisen hetzelfde als de Syriërs, de Egyptenaren en de Tunesiërs: democratie en vrijheid. Stephanie Lamorré wist als toerist het land binnen te komen en schoot met haar camera zeldzame, clandestiene beelden van de bloederige opstand. Lamorré verkent de verborgen kant van de Arabische Lente en vergezelde een aantal vrouwen die met gevaar voor eigen leven opkomen voor een vrij land waar de menselijke waardigheid wordt gerespecteerd. Zelf rent ze ook mee, op de vlucht voor de politie. We volgen Nafissa, Zainab, Maryam en Hawora die vreedzaam pleiten tegen de machtsgreep van de koninklijke familie Al-Kalifa. Een vrouwelijke dokter die opstandelingen heeft verzorgd, hangt vijftien jaar cel boven het hoofd. Dit staat in schril contrast met de gloednieuwe winkelcentra die in het hele land verrijzen, volgens Lamorré een leugen die de wrede onderdrukking moet verbergen. Bahrein is een dictatuur onder het mom van een rechtstaat. Een demonstrant vat de motivatie van de opstandelingen samen: "Ik wil dat mijn stem wordt gehoord." (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)