Samenvattingen(1)
Kometen die in minder dan tweehonderd jaar om de zon draaien, hebben een houdbaarheidsdatum. Dat geldt ook voor de komeet van Halley, de bekendste komeet uit ons zonnestelsel, die al in 466 voor Christus werd beschreven en elke 76 jaar verschijnt. Totdat de zon hem opslokt en het schijnbaar oneindige leven uitdooft. Alberto’s dagen zijn - net als die van Halley - geteld. Hij is al jaren dood, maar kan het nu niet meer verbergen. Parfum en make-up helpen niet meer om zijn lichamelijk verval te maskeren; het einde is nu definitief voor deze zwijgzame zombie. Hij besluit zich terug te trekken uit het leven, dat voor hem voornamelijk bestaat uit een baantje als nachtwaker in een 24-uurssportschool en staren naar de televisie in een troosteloos flatje. Zijn manager Luly ontfermt zich echter over hem en neemt hem mee uit. De wat stroeve vriendschap die zo ontstaat, bezorgt Alberto een onverwachte opleving in de herfst van zijn ondode bestaan. (International Film Festival Rotterdam)
(meer)Recensie (1)
Bursts of relieved laughter in places where the filmmakers didn't intend, a slowly emptying movie theater, and my personal incentive to watch one unconventional ordeal. This is a transformation into a zombie depicted as an antagonism of everything you've ever known. The main character's appearance, the excellent make-up work, and the director's skill as it washes over you in slow-motion shots, as the sores on his back burst and the grinning scars are quickly repaired with leucoplast. It's not a horror film in the traditional sense, but it also won't make you feel good. It’s too bad that it ends prematurely after the pathology brilliant scene. The masturbation performance and ambivalent sea voyage completely miss the mark.
()