Samenvattingen(1)
Een film over ouderdom. Lomnicki heeft beelden gemaakt van het leven van bejaarde mensen die, ver van hun familieleden, vrienden en kennissen, hun laatste dagen tegemoet gaan. Dit levert portretten op waarin de sporen van gelukkige en minder gelukkige ervaringen, van herinneringen die zich in de gedachten van de mensen hebben vastgezet, zijn af te lezen. De film heeft een aan de realiteit ontleende dramatische ondertoon. De conventionele middelen waarvan de filmmaker zich bedient, geven aan het geheel eerder een symbolische dan een documentaire betekenis. De bedrukte sfeer wordt met behulp van op een refrein lijkende, steeds terugkerende beelden opgeroepen, zoals het slaan van een klok, uitdovende kaarsen en schaduwen op een muur. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)