El desencanto

In 1974 wilde Chávarri een korte film maken over een psychiatrische inrichting, maar de Spaanse overheid gaf geen toestemming. In plaats daarvan stelde producent Elias Querejeta voor om de familieleden te filmen van de beroemde falangistische dichter Leopoldo Panero, die twaalf jaar na zijn dood "de boeken verkochten om te overleven". El desencanto bestaat uit een reeks interviews, gedurende twee jaar in zwart-wit gefilmd, die Panero’s weduwe en drie zoons bij elkaar brengt. Terwijl ze over het verleden vertellen, ontstaat een verhaal over meedogenloze familierelaties – een mengeling van bijzondere eruditie en vergaande wreedheid. Toen Chávarri’s film uitkwam, werd de familie Panero een legende en, door historisch toeval, werd de film een symbool voor de val van het Franco-regime en de nieuwe democratie – die al in de eerste maanden de kiem vertoonde van de deceptie die in 2017 zo sterk aan de oppervlakte kwam. (International Film Festival Rotterdam)