Ladoni

Arthur Aristakisjan groeide op in Kischinow, een stadje in Russisch Moldavië. Van 1986 tot aan 1990 leefde hij onder zwervers en bedelaars in de stad: drugsverslaafden, psychisch gestoorden, gehandicapten en blinden. Ladoni is het resultaat van deze vier jaar. De zwart-wit film volgt de zwervers in hun dagelijkse, rauwe leven. Aristakisjan heeft een bijbelse visie op deze outcasts, wat vooral tot uiting komt uit de poëtische voice over, die bestaat uit filosofisch-spirituele overpeinzingen van een vader, die tegen zijn ongeboren (geaborteerde) kind praat. Volgens Aristakisjan is dat een verwijzing naar de directe aanleiding voor zijn film: de verwarring waarin hij terechtkwam toen zijn vriendin abortus liet plegen. De overeenkomst met zwervers is dat deze uit de samenleving zijn verwijderd. Tegelijkertijd maakt hen dat tot uitverkorenen. Aristakisjan: "Het is hun redding dat zij uit de sociale orde zijn gevallen. Christus en zijn apostelen waren ook zwervers." (International Documentary Film Festival Amsterdam)