Samenvattingen(1)
De legendarische Franse documentairemaker Jean Rouch verwierf vanaf de vroege jaren vijftig roem met het filmen van riten en gebruiken van inheemse volkeren in Centraal-Afrika. Zo filmde hij bij een traditionele volksstam de jacht op tijgers met pijl en boog en alle bijkomende voorbereidingen, rituelen en religieuze interpretaties. Zijn films maakten diepe indruk in Parijs, waar antropologen als Claude Lévi-Strauss de weg bereidden voor onbevooroordeelde wetenschappelijke interesse in vreemde culturen. The Mad Masters is een korte documentaire uit 1955 over een groep jongemannen die zich onttrekken aan het moderne stadsleven van Accra, de hoofdstad van het huidige Ghana, door middel van mystieke en fysiek uitputtende rituelen: ze eten een hond rauw, drinken bloed van een geslachte kip vers van de hals en gedragen zich alsof ze door de duivel bezeten zijn, schuimbekkend en met wilde stuiptrekkingen. Rouch brengt dit niet alleen pakkend in beeld, maar voorziet het ook van commentaar op een manier die de kijker volledig betrekt bij wat er gaande is. Rouch tracht de kijker altijd in te voeren in de vreemde cultuur en hem door de bril van de Afrikaan naar Afrika te laten kijken. Een voor die tijd vernieuwend experiment. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)Recensie (1)
"In medieval Europe, it was customary for households to choose their ‘King of Fools.’ The elected person was expected to preside over merriment for a short period of time, overturning or parodying social or economic hierarchy... When the short reign of the King of Fools ended, the usual order of things was restored: the King of Fools returned to his subordinate occupation, while the status of those superior to him was reinstated..." (J. Spence: "Mao Zedong"). This beautifully shows all the "civilization" that the white man brought with him as that famous "burden" - a civilization that evokes in people the need for the Middle Ages. A feeling of helplessness, which leads to only one path - illusory escape. And when Rouch says that the rituals of the cult in question are just a reflection of our civilization, everyone can deduce that it also means that the need for illusory escape from reality did not end with the Middle Ages...
()