Samenvattingen(1)
De Vlaamse regisseur Gabriel (Johan Heldenbergh) is 54 en maakt zijn eerste film, een rauw portret van getroubleerde kinderen, met de veelzeggende titel 'Pissing in the North Wind'. Hij doet een casting in Cité Pablo Picasso, een woonproject in de buitenwijken van het Franse Boulogne-Sur-Mer. In een veelzeggende scène legt Gabriel aan een toekomstige jonge acteur uit dat hij op zoek is naar kinderen die geen gemakkelijk leven hebben gehad. Die antwoordt: "Het lijkt alsof je gewoon op zoek bent naar de ergste."
Les Pires (The Worst Ones) volgt Gabriel en zijn crew tijdens de pre-productie en filmopnames, waarbij de grenzen tussen documentaire en fictie compleet vervagen. Ze confronteren ons met de vragen van elke filmmaker die met niet-professionals in een precaire omgeving werkt. Is het respectvol, therapeutisch of juist uitbuiting om gebruik te maken van de persoonlijke ellende van je acteurs?
(EYE Film)
