Samenvattingen(1)
Filmmaker Tea Tupajic was zeven jaar oud toen de burgeroorlog in voormalig Joegoslavië haar geboorteplaats Sarajevo bereikte. De littekens die de strijd achterlieten, spelen een belangrijke rol in haar artistieke werk. Ze vroeg aan Dutchbat-veteranen Frank en Harm om een nacht met haar door te brengen. In een lege theaterzaal zien ze het langzaam donker worden. Tupajic wil antwoorden op pijnlijke vragen, maar probeert ook iets in beide mannen los te maken wat haar hoop kan geven. Een vrouw, een man en een camera: dat is de simpele opstelling waarmee Darkness There and Nothing More in deze twee ontmoetingen alle aandacht gericht houdt op woorden, gebaren en handelingen, die vaak in strakke beeldkaders worden gevat. Die tonen twee werelden die, ondanks het gedeelde verlangen naar een vorm van verlossing, niet samen willen komen. Harm draagt een enorm schuldgevoel met zich mee, terwijl Frank volledig is afgesneden van zijn emoties. Tupajic probeert uit te leggen dat niemand in haar omgeving, hoewel ze in leven bleven, de oorlog echt heeft overleefd. Gaan ze elkaars verdriet ooit begrijpen? (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)