Samenvattingen(1)
In een parallel universum binnen ons eigen tijdruimte continuüm is de mensheid overgenomen door kunstmatige intelligentie. De machines kunnen alles beter, sneller en efficiënter – ze overstijgen hun makers. Maar één aspect van het menselijk leven krijgen ze maar niet onder de knie: liefde. In hun gebruiksaanwijzing proberen ze dit fenomeen te vangen in 64 begrippen, waaronder ‘jaloezie’, ‘spijt’ en ‘vurigheid’. Poserend in huiselijke en romantische settings doorlopen ze het hele spectrum met mechanische precisie, maar zonder een sprankje passie. Regisseur Ashish Avikunthak schetst een ontluisterend en ook verwarrend beeld van de posthumane toekomst, waarin de technologie ons heeft ingehaald en geannexeerd. Hij presenteert de nieuwe meesters van het universum als 2.0-versies van de goden uit het Hindoe-pantheon. Maar terwijl Hanuman, Shiva en Kali soms al te menselijke trekjes vertonen, zeker als het gaat om liefdesrelaties, is dat bij deze machines niet het geval. Met de mens sterft de liefde. (International Film Festival Rotterdam)
(meer)